Op zondag naar de kerk
Door: Pasha
Blijf op de hoogte en volg Paul
19 Mei 2013 | Rusland, Tyumen’
Had nooit gedacht dat er 8800km nodig zou zijn om mij op zondag naar de kerk te krijgen, maar het is dan toch gelukt. Wederom vertrekken we (opnieuw met een graad of 2,heeerlijk gewoon) met de halve familie naar de kerk, ergens 50km verderop. De russisch-orthodoxe kerk uiteraard. Helaas mag ik binnen geen foto's maken. Vind het allemaal wel indrukwekkend dus ik wil jullie toch even een beetje deelgenoot van maken.
Het is erg plechtig en formeel allemaal; ik merk dat de russiche medemensch erg veel ontzag en respect heeft voor de kerk. Alles gaat met veel rituelen gepaard. Zodra de kerk in zicht is, worden er drie kruisjes geslagen met drie vingers (sommigen blijven kruizen slaan heb ik het idee).
De vrouwen moeten verplicht een hoofddoek, 'lange kleding' en nog eens een omslagdoek om als ze de kerk betreden. Mannen pet af en geen handen in je zakken (gaat wel lukken). Eenmaal binnen mag er niet gesproken worden (omdat je immers in gesprek bent met God). Vervolgens staan ze meestal in de rij om bij een of meerdere iconen te bidden, iets wat ze afsluiten met een aanraking vh icoon met het hoofd. Tenslotte brand je een kaarsje, slaat weer 16 kruisjes en verlaat de kerk.
Nu ben ik niet gelovig, maar ik moet zeggen dat alle rituelen wel indruk maken. Ben haast bang om iets verkeerds te doen, dus ik ben blij als ik er eindelijk weer uit ' mag'...
Verbazingwekkend, dat een geloof dat in het Sovjet tijdperk verboden was, vandaag de dag toch door zoveel Russen beleden wordt.
Het is erg plechtig en formeel allemaal; ik merk dat de russiche medemensch erg veel ontzag en respect heeft voor de kerk. Alles gaat met veel rituelen gepaard. Zodra de kerk in zicht is, worden er drie kruisjes geslagen met drie vingers (sommigen blijven kruizen slaan heb ik het idee).
De vrouwen moeten verplicht een hoofddoek, 'lange kleding' en nog eens een omslagdoek om als ze de kerk betreden. Mannen pet af en geen handen in je zakken (gaat wel lukken). Eenmaal binnen mag er niet gesproken worden (omdat je immers in gesprek bent met God). Vervolgens staan ze meestal in de rij om bij een of meerdere iconen te bidden, iets wat ze afsluiten met een aanraking vh icoon met het hoofd. Tenslotte brand je een kaarsje, slaat weer 16 kruisjes en verlaat de kerk.
Nu ben ik niet gelovig, maar ik moet zeggen dat alle rituelen wel indruk maken. Ben haast bang om iets verkeerds te doen, dus ik ben blij als ik er eindelijk weer uit ' mag'...
Verbazingwekkend, dat een geloof dat in het Sovjet tijdperk verboden was, vandaag de dag toch door zoveel Russen beleden wordt.
-
23 Mei 2013 - 13:38
Bart:
Sjezus wat een verhaal :-) -
23 Mei 2013 - 13:39
Bart:
Had je de gele verf ook mee? Kon die kerk mooi in de cambuur kleuren ;-) -
23 Mei 2013 - 16:56
Paul Aka Pasha:
Sterker nog. Ik stel voor dat we zo'n kerk importeren en gewoon naast het stadion zetten. "Het Heilig Hert" of zo (weestwel). :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
