Trein 084 Moskou-Perm (22u 6min)

Trein 084 Moskou-Perm (22u 6min)   Gisteravond eindelijk de echte aftrap. Met de metro naar station Yaroslavsky (wél even opletten dat je bij het juiste station naar binnenwandelt; er recht tegenover staat nl Leningradskaya-daar hebben ze ook wel treinen,  maar die brengen je [terug] naar Europa, zou beetje jammer zijn). Het is leuk dat je aangeraden wordt een uur vtv aanwezig te zijn; punt is alleen dat het juiste perronnummer pas een halfuur vtv meegedeeld wordt. Nu liggen de 18 verschillende perrons wel allemaal strak naast elkaar, dat dan weer wel. Het is dus alleen even wachten waar ze welke trein inschieten. Maar dat geeft me wel de tijd voor het observeren van de mensenmassa, die haar weg probeert te vinden van en naar het perron. Zwervers, zakenlui, arbeiders, families, hele gymnastiekverenigingen compleet met hoepels... Mooi schouwspel om aan je voorbij te zien trekken. Blijft toch leuk, apies kijken. Hoe groter de chaos, hoe liever het mij is...  Wat ook wel opvallend is, is dat ik weinig lastiggevallen word. Sowieso bemoeit "niemand zich met iemand", eigenlijk. Verfrissend, dat heb ik in andere landen wel anders meegemaakt.   Even voor achten krijg ik door dat ik me op perron 1a moet melden, waar de provodnitsa me al staat op te wachten. Had al hele zinnen uit mijn hoofd geleerd,  maar dat blijkt niet nodig. Mijn wagon is nl de eerste. Alleen mijn ticket vergt even studie en overleg. Ik heb nl voorgeprinte tickets van Deutsche Bahn. Aber ja, deutsch ist kein russisch-lass stehen dass man es überhaupt lesen kann. Betrap me erop dat ik toch vooral ook even benadruk dat ik GEEN Duitser ben. Het ticket overleg gaat in de trein nog even verder en dit zal vast niet de laatste keer zijn. Voordeel is: eigenlijk weten ze er totaal geen raad mee, dus doen ze er uiteindelijk niks mee. :)   Life on board: de provodnitsa!   Elke wagon heeft een of twee provodnitsa's. Een soort conductrice, maar dan heel anders. Ze is een beetje de moeke van de trein, in meerdere opzichten. Ze is verantwoordelijk voor orde en netheid in 'haar' wagon. Ze deelt de lakens uit (letterlijk en figuurlijk), waakt over de passagiers, zorgt ervoor dat deze bij een tussenstop weer op tijd instappen (maar ik zou er niet blind op varen!) en houdt de coupe schoon dmv dweilpauzes en af en toe eeeven de stofzuiger door de cabines te trekken, of het nu schikt of njet (oftewel knock knock, de deur open en voetjes omhoog graag!). Kortom: be good, en je hebt er een vriendin bij. Ben je chaggie dan krijg je die dubbel terug en heb je een slechte reis. Tip: ze hebben hun eigen handeltje om wat bij te verdienen; koop wat thee of koekjes oid bij haar (voor een euro) en het is geregeld. :)   Verder: het leven aan boord valt mij 100% mee. Elk treinstel (klasse II, kupé) heeft een stuk of 8 cabines, aan elk uiteinde toilet met een wasbakje (wel aardig te vergelijken met in een vliegtuig) en een 'samovar' voor heetwater (koffie, thee, soep, noodles etc). Elke cabine heeft vier bedden (2 bov/2 ben) behalve eentje, direct achter de provodnitsa, da's een kamer /bed voor 1persoon. Driemaal raden wie dáár zit. :) Die mazzel heb ik niet op alle trajecten maar op de langste twee wel; Mosk-Perm (22u) en Ulan Ude-Vladivostok (66u). En ik moet zeggen... t is toch wel lekker om af en toe de deur achter je reet dicht te trekken. Of niet naar t gesnurk van je 3 buurmannen te hoeven luisteren (of zouden ze juist geweten hebben dat IK de grootste snurker vh westelijk halfrond ben?.. :)   Over slapen gesproken. Dat was wel ff een dingetje. Ik moet zeggen, nu gáán er ook maanden vooaarbij, dat ik niét elk moment een stationsspeaker of gierende remmen hoor.. Of dat je regelmatig stevig heen en weer gerammeld wordt (bijna letterlijk alsof iemand je wakker schudt, serieus) of vd ene bocht door de andere geslingerd wordt. Het duurde letterlijk uren voor ik in slaap viel. Gek van. Maar dan komt er een soort van omslagpunt. Langzaam went je lichaam aan de cadans en opeens ben je weg. En vervolgens gebeurt het omgekeerde: je ligt zó lekker, dat je er niet meer uit wilt.. Keer op keer draai ik me nog een keer om.. Grappig he.   Goed. Nog 10min en we arriveren in Perm. Op naar mijn nieuwe gastfamilie voor 2 dagen. Ciao!