Maar nu eerst... Moskou

Moskou!! Zoals gezegd, met ruim 8 miljoen mag je dit met recht een wereldstad noemen. Ik heb een beetje gemengde gevoelens bij deze legendarische stad. Zoals zoveel metropolen is het leven hier hard en zijn de mensen hier gejaagd, koud en afstandelijk. Op het ene moment word je hier van de sokken gereden door patserbakken (by the way: verkeersregels/-borden staan hier puur voor de sier), op het andere moment moet je éven over een zwerver heenstappen die midden op straat ligt. Aan de andere kant staat Moskou bol van de bezienswaardigheden. Ik zou hier makkelijk een week kunnen rondhangen.

Absoluut hoogtepunt is natuurlijk het Rode Plein, dat grenst aan het Kremlin, waar president Poetin en zijn regering gehuisvest zijn. Het enorme plein is 700 meter lang en 130 meter breed, en in het midden vind je het mausoleum van Lenin. Ook een bezoekje waard is de Basiliuskathedraal uit 1561 en het GUM-winkelcentrum (ironisch: ten tijde van de SovjetUnie was het het winkelcentrum van/voor het volk; nu is het een elitaire overdekte PC geworden..).

Moskou Metro
Maar met afstand mijn persoonlijke grootste fascinatie is de Moskou Metro. Ik heb niet alle tubes ter wereld gezien, maar ik durf te beweren dat deze underground absoluut DÉ mooiste ter wereld is. Het is het meest intensief gebruikte metronet ter wereld, waarmee op werkdagen dagelijks (!) 11 miljoen mensen reizen. Het metronetwerk staat bekend om de prachtige architectuur, zowel klassiek als modern. Maar ook de enorme hoge (of diepe, 't is maar hoe je het bekijkt) roltrappen, waar een onophoudelijke mensenmassa haar weg zoekt naar de metro, zijn fascinerend. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als er paniek uitbreekt. Aan de andere kant: als je van A naar B wilt, ontkom je niet aan een rit. Met de auto is geen optie, vanwege de dagelijkse km-lange files bovengronds.
Tenslotte, voor de feitenfetisjisten (zoals ik :-) : het netwerk telt 181 stations, twaalf lijnen en een totale lengte van 298 kilometer.