Taxi in Kyoto
Blijf op de hoogte en volg Paul
23 Mei 2014 | Japan, Kyoto
Een taxi aanhouden is simpel. Anywhere, anytime. De achterdeur zwaait vanzelf open - en weer dicht (not kidding you). Konnichiwaaa. Ik brul een straatnaam, het lichtje gaat uit en hij gaat rijden. Twee tellen later stopt hij weer, het lichtje gaat weer aan en hij mompelt druk in het Japans. Ik pak mijn mobieltje erbij en laat hem het adres zien. "Aaah!", roept hij begrijpend. Lichtje weer uit, mompelmompel en rijden. Een paar tellen later herhaalt zich het ritueel. Ik pak mn mobiel, noem de straten op en hij schetst een plattegrondje. En láchen allebei! We praten tegen elkaar, maar verstaan elkaar voor geen meter. Wat blijkt nou (kom ik later achter)? Straatnamen en nummers werken anders als bij ons en gaan op bouwjaar (nr 5 kan dus best naast 34 en 13 staan). Edoch, wat schetst mijn verbazing? Even later zet hij mij precies in een klein steegje op de plaats van bestemming af. Japanese way. ;) Mooi man.
-
29 Mei 2014 - 17:54
Marijke+willy:
Hallo Paulus
Leuke verslagen en fotos snap niet hoe je het iedere keer weer voor elkaar krijgt in die enorme steden om weer goed op de plaats van bestemming te komen..... en dan die taal, kan me inderdaad voorstellen dat je niet op de 1e de beste knop drukt op die schietstoel......
Een ruimteveer is er niets bij.... eten lijkt me heeelemaal niet mijn ding maar goed een mens moet iets eten niet ?
groetjes en fijne reis verder
ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley